29-4-2019

Oh wat heb ik genoten van ons lange Paasweekend! Lekker opgeschoten in huis, in de moestuin gewerkt, familie op bezoek en het mooiste weer van de wereld. De overgang naar het ‘normale’ leven viel me dan ook zwaar deze keer.
Door de ervaring van vorige week, besloten we vanaf nu niet om 6 uur ’s ochtend, maar om 5:30 uur te vertrekken. Hoewel het tegen die tijd al voorzichtig begint te schemeren, heb je toch een beetje het gevoel dat je midden in de nacht naar het werk rijdt. De hondjes zaten ons ook aan te kijken of we gek geworden waren. Deden met moeite een plas en sliepen daarna heerlijk verder in hun hangmat op de achterbank.

Dinsdag nog wat laatste dingen gedaan in ons oude huis, een welkomstboodschap voor de nieuwe bewoners achtergelaten met een fles cava en 2 glazen om te kunnen proosten en daarna was het echt klaar. Nog 1 keer door alle kamers heen gelopen, een leeg huis vol mooie herinneringen. Sleutel omgedraaid om nooit meer terug te komen. Toch even slikken.

Terug naar huis met 2 auto’s dit keer. Ons MX5-je naar z’n nieuwe onderkomen gebracht, waar hij voortaan lekker binnen kan staan in plaats van onder de boom waar het dak iedere keer werd vol gekakt.

Woensdag 24 april was echt een dag waarop alles samen kwam. Het was sowieso de trouwdag van mijn ouders (zouden 57 jaar getrouwd zijn), maar verder passeerde ook ons huis in Weesp, moesten Elyse en Robbert hun anti-kraak kamer in De Bilt opleveren en kreeg Kees (gelukkig goede) uitslag van het ziekenhuis. Dat alles hebben we op bescheiden wijze gevierd door bij Annelieke te eten voordat we weer naar Bathmen gingen.

Er is er 1 jarig

Vrijdag was het Annelieke haar 6o-ste verjaardag en dat zou ze samen met Kees bij ons in Bathmen komen vieren. Daarom thuis gebleven en dan is het toch wel erg lekker dat je vanaf je laptopje zo kan inloggen op de computer van de zaak! Niet alleen maar gewerkt natuurlijk, want er moest op de bovenverdieping nog heel wat gebeuren voordat er gelogeerd kon worden. Het is inmiddels een soort traditie geworden dat we op Annelieke’s verjaardag met elkaar witte asperges eten en laten wij nou net verhuisd zijn naar een streek waar volop asperges geteeld worden ? Dus hup op het fietsje richting Aspergeboerderij Koks in Lettele. In het dorp nog wel even een (dure) tussenstop gemaakt bij de fietsenwinkel, waar we 2 nieuwe fietsen gekocht hebben….elektrische (u niet meteen komen met vooroordelen hè ?). Bij de aspergeboerderij kon je de net gestoken asperges meteen laten schillen, fijn! Schillen mee naar huis want daar gaan we natuurlijk bouillon van trekken.

Tegen zessen kwamen Kees en Annelieke tegelijk met Elyse. Mooi, want vanuit Oeganda zat Elianne al te wachten om te video-bellen. Zo kon zij er ook ‘live’ bij zijn om ons cadeau te overhandigen. Daarna gezellig met elkaar getoast op nog héél veel jaren in goede gezondheid, Kees z’n tent opgezet in het weiland (vrije keuze ?) en hebben we met elkaar genoten van een heerlijke asperge-maaltijd.

De volgende ochtend, Koningsdag, met Kees naar de bakker in Laren gegaan om lekker brood te halen en oranjetompoezen. Na het ontbijt, in de miezerregen, samen met Annelieke en de hondjes een wandeling gemaakt (Floortje niet vooruit te branden). Daarna ging weer ieder z’n weg. Wij zijn langs de greppel de Koelreuteria stekken gaan planten, die we van onze boom uit Weesp hebben meegenomen. Hoop zo dat er in ieder geval een paar het gaan redden!

Zondag het gras langs de weg  en langs het oprijpad gemaaid en de kruiden die nog in potten stonden in onze Weesper meterbak bij de keukendeur gezet. We merken nu al dat het tuinieren onze conditie goed doet ?.

Weet je trouwens nog die gele glysofaat-weilanden van zo’n anderhalve maand geleden? Inmiddels komt er al weer mais op. Kunnen dus rustig zeggen dat die (voeder)mais bepaald niet biologisch is brrrr…. Een andere vorm van geel, maar dan wel erg mooi, is de brem die op dit moment bloeit, echt prachtig!