12-5-2019

Zondagavond bij Annelieke en Kees gegeten en ook geslapen. De hondjes logeerden daarom bij Elyse en Robbert en zo kon ik mooi de maandagochtendspits vermijden. Elyse had aan het eind van de dag al de hondjes thuis gebracht, maar helaas door de file haar net gemist. ’s Avonds lekker bordje roerbakspinazie (natuurlijk uit eigen tuin) met pasta gemaakt. Merk wel dat ik erg uitkijk naar de berichten uit Oeganda, dus was blij dat er appjes en prachtige foto’s binnen kwamen. Hans en Elianne hadden een prachtige hike gemaakt en daarna vanaf een rots de zonsondergang bekeken. Foto’s zijn adembenemend!

Dinsdag iets later naar de zaak gegaan om Remond, de aannemer die ingehuurd is door Vakmanwerkt, nog even te spreken over de vorderingen. Bij thuiskomst bleek hij nog steeds bezig te zijn, want , zoals hij zei “zijn aandeel moet af” en voor de overige informatie wees hij me door naar Vakmanwerkt. Uiteindelijk is hij rond 22:15 pas vertrokken en zou dan toch nog de volgende dag nog één keer terugkomen om het af te maken. Ergste is dat ik dus helemaal niets van Vakmanwerkt hoor hierover. Alleen een mailtje over de afwerking van de boeiing en dakrand en of we daar maar even per omgaande op wilde reageren. Net zoals ze even onze verhuisdatum vergeten waren, waren ze nu even vergeten dat Hans in Oeganda zat… Nu hebben Hans en ik gelukkig meestal dezelfde smaak, dus heb ik een keuze gemaakt, maar dit is raar. Na mijn antwoord ook totaal geen feedback van ze gehad. Ik baal hier echt van, dus maar weer een mail naar ze toe met iedereen in kopie. Op zulk soort momenten mis ik Hans extra.

Pluk de dag en wat er in de moestuin staat

Woensdag begon met een prachtige zonsopkomst, maar als de weersvoorspellingen klopten, zou het ook de rest van deze week weer grauw en te koud voor de tijd van het jaar zijn. Zoals altijd heeft elk nadeel ook zijn voordeel, want ik hoef niet te sproeien ;). Alle logeerspullen weer mee, want nu zou ik bij Jeroen en Sylvia eten en slapen want het was Sylvia’s verjaardag. Donderdag na de lunch naar huis gegaan want Veldwachter zou de zitmaaier terug komen brengen en de keukenkraan etc vervangen. Er bleek uiteindelijk niets met de maaier aan de hand….ik had het gras gemaaid terwijl het nog te nat was. Alles was dus vast gaan koeken, leermomentje ?.

Oogsten uit de moestuin doe ik inmiddels volop, maar voor de rest kan ik me er op de één of andere manier niet toe zetten om er de voor-gezaaide plantjes in te zetten die inmiddels staan weg te kwijnen in de schuur. Er is altijd wel een excuus…geen tijd, geen zin of te moe. Niet goed dus, want ik zit wel steeds met een schuldgevoel. Komt wel goed. Moet zeggen dat dit blog schrijven ook wel therapeutisch werkt, want terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me ook precies wat het probleem is… klein beetje last van burn out nummer ..tig. Dat was één van de redenen waarom we uit de drukke Randstad weg wilden. Hier ligt het tempo toch wat lager. Nu moet ik nog leren onthaasten.

Leuk en niet leuk

Donderdagavond met Elyse en Robbert naar de opening van Tessa’s Place in Zutphen gegaan. Tessa Harper heeft vorig jaar de vegetarische catering verzorgd voor ons jubileumfeest, waar zelfs de meest fanatiek vleeseter van gesmuld heeft. Daarna met z’n 3-en een heerlijke rijsttafel gegeten bij de BioToko bij het station van Zuthpen, ook echt een aanrader!

Vrijdag besloten vanuit huis te werken om zo de activiteiten, of liever gezegd het gebrek hieraan, van Vakmanwerkt te volgen. Ik had ze nog zo gevraagd om voor vrijdag een reactie op mijn eerdere mails te geven, maar helaas. Dus nu maar een mail gestuurd waarin ik melding maakte dat ik informatie aan het inwinnen ben bij Vereniging Eigen Huis. En ja hoor, daarna dus wel een reactie. Echt zo teleurgesteld over deze gang van zaken ?. Afijn, ik heb de 3 heren nu aanstaande dinsdag uitgenodigd bij ons thuis, zodat we ter plekke de pijnpunten door kunnen nemen. Wordt vervolgd… Voor het avondeten helemaal los gegaan en een (al zeg ik het zelf) heerlijke spinazietaart gemaakt. Voor mij werkt bijna niets werkt zo therapeutisch als koken en bakken. Natuurlijk veel te veel taart voor mij alleen, maar in de wetenschap dat Elyse de volgende dag zou komen, gaf dat niets.

Zaterdagochtend Elyse opgehaald en eerst heerlijk samen door Deventer gestruind. Daarna door naar Joppe’s Groentefestijn bij Tuinderij de Veldhof. Deze tuinderij verbouwt alles op basis van de beginselen van permacultuur, dus voor ons een bron van inspiratie. Van daar uit naar de Geraniummarkt bij Korenmolen De Leeuw in Lettele, waar Elyse mooie vlijtige liezen gekocht heeft voor oma Ien en toen nog even langs de aspergeboerderij om asperges te halen die ik Olga beloofd had. Kortom een hele leuke, gezellige dag met m’n jongste dochter. Alsof dat nog niet genoeg was, stond er bij thuiskomst een grote kartonnen doos van Greetzz voor de deur, waar een prachtige bos bloemen met lieve kaart van Elianne in zat, alvast voor moederdag! Aangezien het al de hele dag droog en zonnig geweest was, was het gras inmiddels mooi droog, dus toch maar op de zitmaaier geklommen. dan hoef ik daar tenminste niet meer aan te denken voordat Hans en Elianne thuiskomen. ’s Avonds weer uitgebreid gekookt met spinazie, want die groeit echt tegen de klippen op. Het werd een lasagne waarvan Hans zei dat ik hem naar huis aan het lokken was ?.

Moederdag

Zondagochtend scheen er een lekker zonnetje, dus eerst heerlijk met de hondjes door ‘ons’ bos gewandeld. Ik hou van dat zonlicht door het bladerdak! Rond een uurtje of 11 kwam Elyse en bracht een prachtige eigen gemaakte waardebon mee voor anderhalf uur massage. Wat een heerlijk vooruitzicht! Hecht ik veel waarde aan moederdag? Ja en nee; onze dochters laten met grote regelmaat weten dat ze blij zijn met hun ouders en dat telt meer dan welk cadeau dan ook. Maar het idee dat ze op moederdag nog eens extra laten weten dat ze blij met je zijn, kan ik ook wel erg van genieten ?.

Gezellig samen nog wat in de tuin geklooid en lekker geluncht met (natuurlijk) spinazie lasagne van de avond ervoor en daarna ons omgekleed om richting het Gooi te gaan. Auto vol met spinazie voor de hele familie; zak voor Jeroen en Syl, zak voor Oma Ien en Ruud en zak voor Annelieke en Kees. Elyse afgezet bij oma (en ik ook natuurlijk nog even kop thee gedronken) en toen door naar Weesp. Eindstation waren Olga en Pieter, bij wie ik asperges ging eten en daarna bleef slapen.