26-5-2019

Zo lekker als het zondag overdag was, zulk noodweer werd het vanaf een uurtje of 6; wind, donder, bliksem en zelfs hagel! Nu had ik gelukkig al wel de meeste vakantiewas van mijn wereldreizigers gewassen en buiten kunnen drogen, maar bij de laatste droogbeurt ging het mis. Het regende echter zo hard dat binnen halen geen optie was. Pas gedaan toen het ergste voorbij was, maar toen zat er al zoveel opgespat zand en rotzooi van de bomen op, dat het weer opnieuw gespoeld moest worden.

Maandagochtend pas na 9:00 gaan rijden, want Hans zou Elianne meteen met al haar spulletjes naar Utrecht brengen. Bleek een perfecte tijd, want we hadden amper tot geen file! Terug was ook geen probleem, omdat we eerst nog even op verjaardagsvisite zijn geweest bij Cor, onze moestuin-expert. Thuisgekomen hoefden we niet meer te koken, dus lekker stuk gaan fietsen op onze nieuwe Kreidler fietsen. Het ging als een speer en wat mooi zo tussen de weilanden door!

Boeoeoe

Dinsdagavond hebben we voor het eerst kennis gemaakt met de buurt. Via onze buren waren we uitgenodigd om mee te helpen een Skiw (dialect voor vogelverschrikker) te maken, zoals al op veel plekken in Bathmen. Op Hemelvaartdag is er namelijk een fietsroute uitgezet langs alle Skiw’s. We zouden verzamelen op huisnummer 12, maar toen we daar om de 20:00 uur aankwamen zagen we niemand anders. Het bleek dat het heel slecht ging met hun directe buurman en dat men het daarom niet gepast vond om daar te Skiw te maken. Alles was dus verplaatst naar verderop. Hoewel onze eigen buurman op het laatst afhaakte, geloof ik wel dat het gewaardeerd werd dat we meteen meededen. Iedereen ook erg nieuwsgierig naar de verbouwing van ons gastenverblijf met daarbij meteen de vraag of we er een B&B in gingen beginnen, uhhh nee ?.

De skiw werd niet volgens een echt plan gemaakt, maar ontstond al doende. Kwam ook omdat iedereen erg bezig was met de terminale buurman (die hier overigens al zijn hele leven bleek te wonen). Op het laatst werd er ook echt overlegd of de skiw nu meteen opgezet moest worden of dat ze zouden wachten tot Hemelvaartdag. Alleen het feit dat ze hierover zo met elkaar over nadachten, vond ik heel warm.

Uiteindelijk werd er toch voor gekozen om de skiw neer te zetten, maar dan wel uit het zicht van het huis van de zieke buurman. Ook het neerzetten was een hele happening. Moest beetje denken aan The Passion; het kruis van de skiw met met een paar man gedragen, Hans aan het uiteinde. Beetje verkleumd zijn we rond 22:00 weer naar huis gefietst en hebben we samen nog even na zitten kletsen…..oeh dan is het wel een kort nachtje hoor, als de wekker weer om 4:45 gaat ?.

Woensdag ben ik van huis uit gaan werken, want de zonnepanelen zouden (zowaar) weer aangesloten worden en de pvc regenpijpen van het gastenverblijf zouden vervangen worden door zinken pijpen. Daar wilde ik toch even bij zijn. Zonnepanelen inderdaad weer aangesloten, maar beetje knullig met een kroonsteentje. Afijn, gaan we later zelf wel goed regelen. Wel héél erg blij met de zinken hemelwaterafvoer, wat een enorm verschil zeg! en ze zitten nu ook mooi loodrecht. Alleen weer discussie met de bouwbegeleider van Vakmanwerkt over wel of geen aansluiting op de bestaande afvoer. Op zich allemaal aardige werklui die we over de vloer krijgen, maar ik kan op dit moment niet meer positief praten over Vakmanwerkt ?.

Diervriendelijk

Donderdag was het heerlijk weer, dus hup de gas bbq, die nog op de zaak stond, in ons bakkie geladen en thuis meteen in gebruik genomen. Hans vond de mini ‘pizaatjes’ van gegrilde aubergine met mozarella een ontdekking. Samen zo heerlijk in het zonnetje, uitkijkend over de weilanden, voelden we ons echt de koning te rijk ?.

Vrijdagmiddag meteen de tuin ingedoken, want daar moest inmiddels ECHT wat gebeuren. Als eerste de woelmuis-verjagers in het weiland gezet, want de hoeveelheid gaten is inmiddels wel heel indrukwekkend geworden. We wilden geen vallen zetten, dus de keuze is gevallen op een ultrasone verjager van Voss sonic die op solar cellen werkt. Om de 40 seconden hoor je nu dus een soort piep (gelukkig niet zo hard dat we er zelf last van hebben) en dat moet de truck gaan doen. We zijn benieuwd!

Nog een beest waar we nog niet eerder mee van doen gehad hebben, is de meikever. Echt een joekel van een kever die hier in redelijk groten getale voorkomt. Ik had in de aarde al wel de engerlingen (larven van de meikever) gespot – ook al groot – maar de eerste kennismaking met de kever zelf was een paar weken geleden toen we ’s avonds de honden uit gingen laten en er zo’n beest tegen mijn hoofdlamp vloog. Nu zijn er dus best veel. Overdag merk je er weinig van, dan zitten ze in de bomen, maar tegen de avond beginnen ze te vliegen. Beetje lomp zijn ze, want ze vliegen zo tegen je aan of net over je hoofd. Ik vind ze in ieder geval erg intrigerend!

In de moestuin de doorgeschoten boerenkool weggehaald, want de mooie gele bloemen waren nu bijna uitgebloeid en hadden amper meer nut voor de bijen. Nu heeft meteen alles weer meer lucht, goed voor de aardbeien en frambozen.

De paden op, de lanen in

Zaterdagochtend onze fietsen even bij de fietsenmaker gebracht voor wat afstellingen en toen met Elyse naar restaurant De Koerkamp in Lettele gewandeld, waar de Rododendron-wandeling zou starten. Hadden ons iets in de afstand vergist, want was ruim 3 km lopen. Gelukkig bleek dat meteen een deel van de 10 km tocht te zijn, dus dat betekende dat we uiteindelijk weer in Bathmen uit zouden komen. Het werd een prachtige wandeling door natuurgebied De Oostermaat tussen Lettele en Bathmen. Ondertussen weer aardig wat zwerfvuil bij elkaar geraapt, wat we bij Korenmolen De Leeuw mochten inleveren. Werd overigens erg gewaardeerd ☺️

Eind van de middag kwamen Mars en Jes onze nieuwe stek bekijken. Toch even een ritje van 1 1/2 uur vanuit Hem! Elyse had inmiddels Elianne van de trein gehaald en was zo lief haar even naar ons te brengen. Gezellig met z’n allen buiten gezeten met bubbels en hartige taart en het kampvuurtje mocht natuurlijk ook niet ontbreken ?

Zondag heeft Elianne voor het eerst op de zitmaaier rond gescheurd en daarna zijn we met z’n 3-en naar de verjaardag van de oudste dochter van onze buren gegaan. Ik geloof dat ze het cadeautje wel leuk vond, maar kreeg er niet echt hoogte van. De beide dochters zijn sowieso wat kat-uit-de-boom-kijkerig, dus echt contact met ze is er niet geweest tot nu toe. Zal wel goed komen.

Elianne aan het eind van de middag weer op de trein gezet richting Utrecht en wij nog even nagenoten van een lekker weekend.